مدح امام محمد باقر علیه‌السلام
اعـمـاق آیــه‌هـای یـقـیـن را شـکـافـتـه نور است و آسـمـان برین را شکـافـته او راز آفرینش هر جوی و جنگل است او چشمه‌ای که قـلب زمین را شکافـته از مهر اوست سبزه اگر خاک نرم را یا صخـره‌هـای کـوه‌نـشین را شکـافـته هم‌نام آن‌کسی‌ست که بی‌شکّ و بی‌گمان با یک اشـاره مـاهِ مـبـیـن را شـکـافـته پیداست از نگاه حـزینش که دیده است یک روز سخت پیکر دین را، شکافته |